Οι πίτες της Φλώρινας

Απαραίτητα σκεύη ήταν τα «σινιά», τα στρόγγυλα χάλκινα ταψιά με χαμηλά τοιχώματα, καθώς οι πίτες γίνονται λεπτές. Ο «πλάστης», που ήταν ένα ίσιο κυλινδρικό ραβδί, φτιαγμένο από σανίδι, η «τάβλα» που ήταν επίπεδη και σανιδένια και είχε σχήμα κυκλικό και μέγεθος, όσο ένα τετραγωνικό μέτρο περίπου. Πάνω στην τάβλα ζύμωναν το αλεύρι και μετά πάνω σε αυτή με τον πλάστη άνοιγαν τα φύλλα. Η ζύμη της Φλωρινιώτικης πίτας γίνεται από αλεύρι μαλακού σιταριού. Στο αλεύρι προσθέτουμε λίγο αλάτι και χλιαρό νερό και το ζυμώνουμε καλά. Μετά το αφήνουμε «να ξεκουραστεί», μέχρι να ετοιμάσουμε τη γέμιση.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε κομμάτια και ανοίγουμε το φύλλο με τον πλάστη πάνω στην τάβλα. Τα «φυλλαράκια», δηλαδή ανοίγουν μέχρι δώδεκά φύλλα, όσο και η επιφάνεια του ταψιού, τα βουτυρώνουμε, βάζουμε τη γέμιση στα ενδιάμεσα φύλλα και τέλος την φουρνίζουμε και σε μια ώρα είναι έτοιμη.
Παρακάτω αναφέρονται όλες οι πίτες της Φλώρινας, που όλες έχουν κανονικό σχήμα και μερικές είναι γυριστές: Πίτες με γαλακτοκομικά, χορτόπιτες, νηστίσιμες πίτες, κρεατόπιτες, γλυκιές πίτες, πίτες με προζύμη, πίτες στη γάστρα.
Σήμερα στην περιοχή υπάρχουν αρκετά εργαστήρια και καταστήματα που φτιάχνουν τις πίτες με τον παραδοσιακό τρόπο.

ΚΕΙΜΕΝΟ: Δημήτρης Μεκάσης
ΠΗΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: http://www.floriniotika.gr/2017/09/blog-post_7.html