Δροσοπηγή (Μπέλκαμεν, Μπαλκαμένη)

Η Δροσοπηγή απέχει από τη Φλώρινα 13 χλμ. και βρίσκεται σε υψόμετρο 1.000 μ. Κατοικείται από 105 άτομα το χειμώνα και 300 το καλοκαίρι που είναι οικοδόμοι, κτηνοτρόφοι και δασεργάτες. Ιδρύθηκε από ομάδες κυνηγημένες από τον Αλή Πασά που έφθασαν στην περιοχή της Κόνιτσας, όπου έμειναν για 40 χρόνια. Η μετοίκηση αυτών στην παλιά Δροσοπηγή έγινε το 1844.
Το 1944 καταστράφηκε από τους Γερμανούς, ξαναχτίστηκε, εκκενώθηκε πάλι και τελικά ξαναχτίστηκε στην τωρινή θέση.
Το φυσικό περιβάλλον είναι ιδιαίτερα πλούσιο. Οι πηγές είναι πολλές και διάσπαρτες. Ξακουστές είναι του παλιού χωριού και του Μύλου “του Στύλο” (1,5 χλμ. έξω από το χωριό). Ο Μύλος αυτός χτίστηκε το 1852 από πετράδες της Δροσοπηγής, είναι εσωτερικά θολωτό κτίσμα και διατηρείται σε άριστη κατάσταση.
Από την περιοχή περνά ο Δροσοπηγιώτικος ποταμός με τους 3 παραποτάμους του. Πηγάζει από τις παρυφές του Βιτσίου και εκβάλλει στον Αξιό.
Η κορυφή του Βιτσίου στα 2.200 μ. προσφέρει υπέροχη θέα σ΄ όλο το υψίπεδο της Φλώρινας. Η διαδρομή είναι ομαλή, συναντά κανείς δάση οξιάς-βελανιδιάς, σκλήθρα, αγριοβότανα, αρωματικά φυτά κ.ά.
Ο επισκέπτης αξίζει να δει τη γέφυρα που οδηγεί στην παλιά Δροσοπηγή, 1 χλμ. από το χωριό. Είναι πέτρινη και χτίστηκε το 1852 από ντόπιους τεχνίτες.
Την εορτή του Αγίου Πνεύματος γίνεται ετήσια πανήγυρη στην κεντρική πλατεία, με τη συμμετοχή χορευτικών συγκροτημάτων και εκδηλώσεις ποικίλου περιεχομένου.
Την Κυριακή της Τυρινής γίνεται το άναμμα της φωτιάς. Ενδιαφέροντα είναι τα τοπικά κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
Στο χωριό υπάρχει Ιστορικό-Λαογραφικό Μουσείο. Στο χωριό Δροσοπηγή, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή του Βιτσίου, αναπτύχθηκαν αξιόλογες αγιογραφικές δραστηριότητες, λαϊκής τεχνοτροπίας, από αυτοδίδακτους ζωγράφους.