Η Ελληνιστική Πόλη Φλώρινας

Ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται στα νότια της Φλώρινας, στο λόφο του Αγίου Παντελεήμονα, σε μια περιοχή που κατοικήθηκε από τη 2^η χιλιετία π.Χ. ως τα βυζαντινά χρόνια. Η έκταση που ανασκάφηκε, συντηρήθηκε και έγινε επισκέψιμη με χρηματοδότηση των Β’ και Γ’ ΚΠΣ, αποτελεί τμήμα μιας πόλης του αρχαίου βασιλείου της Λυγκηστίδας. Ιδρύθηκε τον 4^ο αι. π.Χ., άνθισε κατά την ελληνιστική περίοδο και καταστράφηκε από πυρκαγιά στις αρχές του 1^ου αι. π.Χ. Είναι οργανωμένη με μεγάλες οικοδομικές νησίδες που περιλαμβάνουν έως και 5 σπίτια, με 3 ως 5 χώρους το καθένα, οδικούς άξονες πλάτους 3 μ. και στενότερους δρόμους πλάτους 1-1,50 μ. Τα σπίτια ήταν λιθόκτιστα ως το ύψος του ενός μέτρου και το υπόλοιπο τμήμα τους ήταν πλίνθινο. Διαθέτουν αποθήκες με μεγάλα πήλινα πιθάρια, σε κάποια από τα οποία διατηρήθηκαν υπολείμματα καμένων σιτηρών και εστίες. Η στέγαση γινόταν με κεραμίδες λακωνικού τύπου, κάποιες από τις οποίες έχουν την επιγραφή ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ. Υπήρχε σύστημα υδροδότησης με πήλινους αγωγούς και υπόγειοι κτιστοί αγωγοί αποχέτευσης. Η ανεύρεση μεταλλευτικού κλιβάνου, σκωριών και πλήθους σιδερένιων αντικειμένων αποδεικνύει συστηματική επεξεργασία σιδηρομεταλλεύματος στην πόλη. Βρέθηκε, επίσης, μεγάλος αριθμός πήλινων αγγείων, πολλά από τα οποία κοσμούνται με ανάγλυφες παραστάσεις. Πήλινα ειδώλια μαρτυρούν τη λατρεία της Άρτεμης, του Ερμή, της Αφροδίτης, του Ηρακλή, της Μητέρας των Θεών κ.ά., ενώ εισαγμένα αντικείμενα και νομίσματα υποδεικνύουν εκτεταμένες εμπορικές συναλλαγές με περιοχές της Ελλάδας και εκτός αυτής. Στις καθημερινές ασχολίες των κατοίκων περιλαμβάνονται η γεωργία, η υφαντουργία, η επεξεργασία μεταλλευμάτων, η κεραμοποιία, η κοροπλαστική.

ΠΗΓΕΣ ΚΕΙΜΕΝΩΝ: Αρχαιολογικό Μουσείο Φλώρινας.
ΠΗΓΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ: Αρχαιολογικό Μουσείο Φλώρινας.